Unia Europejska intensyfikuje negocjacje z Mercosurem, oferując trzykrotne zwiększenie funduszy na współpracę, pod warunkiem podpisania umowy o wolnym handlu. Celem jest wsparcie firm z Ameryki Południowej w adaptacji do nowych warunków handlowych z UE, co ma zapewnić płynne wdrożenie umowy.
Wsparcie dla krajów Ameryki Południowej
Obecnie największe środki otrzymuje Paragwaj, dysponując funduszami w wysokości 80 milionów euro. Brazylia zajmuje drugie miejsce z 70 milionami euro, a Argentyna trzecie z 50 milionami euro. Urugwaj nie korzysta obecnie z tych funduszy. Dodatkowe środki mogą być przyznane z globalnego budżetu współpracy na cały region.
Kontrowersje wokół dotacji i standardów
Sieta van Keimpema (Holenderska Rada Mleczarzy / Farmers Defence Force) wskazuje na nierówne traktowanie ze strony brukselskich urzędników produkcji rolniczej w Unii Europejskiej i w krajach Ameryki Południowej.
W krajach Mercosur stosuje się środki ochrony roślin i leki weterynaryjne, które są zakazane w UE, nie ma systemu śledzenia i identyfikacji, aby zagwarantować pochodzenie zwierząt/mięsa, (tropikalne) lasy deszczowe i inne lasy są wycinane, aby uprawiać rośliny na eksport do UE. Jeśli UE chce być wiarygodna – bo już dawno przestała być – powinna zapewnić równe szanse. Wtedy rolnicy z UE mogą konkurować bez żadnego problemu. I zapewnić, że nasze społeczeństwo ma zapewnioną wysokiej jakości żywność w sposób zrównoważony. Zarówno obecny Zielony Ład, jak i obecna polityka handlowa są niesprawiedliwe i brak im wiarygodności.
Ponadto, jak zauważa holenderska działaczka, wprowadzenie Zielonego ładu zmniejszyło produkcję żywności na świecie, zaś sprowadzanie jej z krajów Mercosur wydaje się być niezrozumiałe w kontekście dbania o ekologię i zdrową żywność.
Zielony Ład prowadzi do mniejszej produkcji żywności w UE – regionie na świecie, który produkuje żywność w najbardziej zrównoważony sposób, zastąpionej przez produkcję, która niszczy dziewiczą przyrodę i odchodzi od założeń Porozumienia Paryskiego – które według Komisji UE byłyby tak ważne do spełnienia, jeśli wierzyć Komisji UE. Tak więc, patrząc na to, co robi Komisja UE, zamiast tego, co mówi, nie możemy ich traktować poważnie. Oni nawet nie traktują poważnie własnych traktatów i porozumień – podsumowuje van Keimpema.
Historia negocjacji
W 2019 roku Europa zażądała od Mercosuru gwarancji w zakresie ochrony środowiska i standardów bezpieczeństwa żywności, co spowodowało wstrzymanie finalizacji umowy i wznowienie negocjacji. Kraje Mercosur podkreślały, że europejskie wymagania dotyczące zrównoważonego rozwoju wprowadziły niepewność dla południowoamerykańskich przedsiębiorstw.
Wsparcie dla sektora gospodarki Mercosuru
Kraje Mercosur podkreśliły konieczność wsparcia wszystkich gałęzi gospodarki, aby zachować konkurencyjność po wdrożeniu umowy. Ursula von der Leyen przyjęła te obawy do wiadomości i zaproponowała zwiększenie środków współpracy. Nowe fundusze mają pomóc firmom z Argentyny, Paragwaju i Urugwaju zachować konkurencyjność.
Nowe fundusze na ekologiczną transformację
Nowo powołana komisja przydzieli wielomilionowe środki, zarówno zwrotne, jak i bezzwrotne, aby wspierać małe i średnie przedsiębiorstwa w procesie transformacji ekologicznej, zwiększając ich konkurencyjność i zapewniając identyfikowalność po finalizacji umowy. Propozycja ta jest obecnie w fazie negocjacji.
